මට සමාවෙන්න....

උදේ ඉදන් මහන්සිවෙලා...

පැය ගානක් කුස්සියට වෙලා...

බොහොම ආදරෙන් උයල දෙන බත් එකෙන්..

කාලක්වත් කන්නෙ නැතුව..

මේසෙ උඩින් තියල යන්නෙ...

අම්ම උයන බත් රස නැතුව නෙමේ.. මගේ රත්තරන් අම්මෙ..

වෙනද වගේ ලගට වෙලා...

එක එක විකාර කියව කියව...

ඔයාව තරහ ගස්සන මම..

අද ඔයා එක්ක කථා කරන්නෙවත් නැතුව

කාමරේටම වෙලා ඉන්නෙ...  

ඔයත් එකක් තරහ වෙලා නෙමේ... මගේ පුංචි නංගියේ...

වෙනද උදේ පාන්දර.. 

හිනාවෙලා Good Morning කියපු මම...

Chat එකේ විහිළුවක් කරල හිනා වුන මම..

අද උඔල දැක්කාම... 

යන්තමට හිනාවෙලා.. බිම බලාගෙන යන්නෙ..

උඔල කාත් එක්කවත් තරහ වෙලා නෙම්.. මගේ යාළුවනේ...

මගේ පුංචි හිතට දරාගන්න බැරිතරම්...

හීන දැකපු වරදට.. බලාපොරොත්තු පොදිබැන්ද වරදට..

අද මම මගේ ඡීවිතය ඇතුලෙම තනිවෙලා..

ඒ බලාපොරොත්තු.. ඒ හීන..

මගේ ඇස්දෙකෙන් කඳුළු වෙලා

 ගලාගෙන ගිහින් නැවතුන දවසක..

ඒ පරණ පුරුදු පොඩි පුතා... 

ඒ පරණ  පුරුදු බන්ටි අයිය.. 

ඒ පරණ  පුරුදු කේෂාන්..

ආපහු ඒවි.....

ආදරවන්තියකගේ ආදරය

ඇයගේ ආදරය

ආදරයකි.. එයට ආදරය කරන්න

කැපිකිරීමකි.. එයට ගෞරව කරන්න

පරිත්‍යාගයකි... එය රැක ගන්න

සිහිනයකි... එය සැබෑකරන්න

(හොඳම මිතුරියක වෙනුවෙන් සටහන් තබමි.)

පාරාඡිත ආදරවන්තයෙක්

ඔබ යා යුතු මග ඔබ තෝරාගෙ අවසන්ය
නමුත් එය මල් ඇතුරූ මගක් නොවන බවනම් පැහැදිලිය
කෙසේ නමුත් 
ඒ මග, සතුට නම්වූ නගරයෙන් අවසන් වේවා යැයි මම හදවතින්ම පතමි

ඔබම තෝරාගත් ඒ මාර්ගයේ...
ඔබම තෝරාගත් ඔහු සමග..
ඒ සතුටු අවසානය කරා..
ඔබ පියනගන්න..

නමුත් ඒ ගමන් මගේ කෙදිනක හෝ කොතනකදී හෝ 
ඔබ ආපසු හැරී බැලුවොත්...
ඔබට පෙනේවි ඔබ ගමන ආරම්භ කර තැනටම වී 
තවමත් ඔබ දෙස බලා සිටින
පාරාඡිත ආදරවන්තයෙක්..

(ඔහු බලා සිටින්නෙ ඔබ කවදා හෝ ආපසු හැරෙනතෙක් නොව, කවදා හෝ ඔබට ආපසු හැරීමට සිදුවුවහොත් ඔබ දෙසට ආදරයෙන් දෑත් දිගු කිරීමටයි.)

ලස්සන පුංචි කුමාරි

එය ලා හිරු බැස යන අලංකාරවත් සැඳෑවක් හො සඳ එළියෙන් අලංකාරවත් වූ රැයක් නොවන නමුත් ඇයගේ රුවිත් මා මන්මත්ව සිටියෙමි. සඳ දෙස බලා සිටින පොඩි දරුව​කු විලසින් මා ඇය දෙස බලාගෙන සිටියෙමි. ඇය අසලින්ම සිටියේ ඇයගේ හොඳම මිතුරියකි.

"කොහෙද බං උඔ කටත් ඇරගෙන බලන් ඉන්නෙ.... " මගේ මිතුරෙකුගේ හඬින් මම පියවි සිහියට පැමිණියෙමි.

"නෑ බං.. ​එහෙම දෙයක් නෑ.. මම මේ නිකන් කල්පනා කර කර හිටියෙ. " මිතුරාගෙන් ගැලවීමට බොරුවක් ගොතා ගැනීමට වෙහෙසුනද, එයට පෙර මගේ දෑස් යොමුවී ඇත්තෙ කුමකටදැයි මිතුරාට අවබෝධ විය.

" අනේ බං නිකන් පච කියන්​නෙ නැතුව ඉඳපන්. උඔ බලන් ඉන්නෙ අර ලස්සන කෙල්ල දිහා නේද?? "

" හම්... ඔව් බං.. එයා හරිම ලස්සනයි නේද?"

" සිරාවටම එයා ලස්සනයි බං... හැබැයි එයා එක්ක ඉන්න යාළුව නිසාමද මන්ද එයාගෙ ලස්සන වැඩියෙන් පේන්නෙ.... බලපන්කො කොණ්ඩෙ ලස්සන. "

" හම්... එයාට තියෙන්නෙ ලස්සනම ලස්සන කොණ්ඩයක්... මම ඇත්තටම ඒ කොණ්ඩෙට ගොඩක් ආසයි. "


මටත් නොදැනීම මගේ මුවින් පිටවුනු ඒ වචන නිසා මිතුරා එක් වරම මාදෙසට හැරුනි. ඔහුගේ මුහුනේ තිබුනු සිනහව සතුට නිසා මැවුනක්ද, නැතහොත් හුදු සමච්චලයක් පමණක්දැයි සිතා ගැනීමට මට නොහැකි විය.


"බලන්නකො එයා හිනා වෙනකොට කොච්චර ලස්සනද... එයා හිනා වෙන්නෙ හදවතින්ම. එකයි ඒ හිනාව එච්චරටම ලස්සන."

" හපොයි... හොඳට හිටපු උඔට මේ මොකද වුනේ???"
" කෝ බං එකී හිනා වෙන්නෙ නෑනෙ, එයාගෙ යාළුවනම් හිනා වෙනව ව​ගේ පේනව."

---------------------------------------------------------------------------------

" උඔ අදත් සිහින ලෝකෙ වගේ නේද??"
" නෑ බං... මම මේ නිකමට වගේ බලාගෙන හිටිය... "

" ඔව් ඔව් මට පේනව... උඔ බලාගෙන ඉන්නෙ කියල... හැබැයි වැඩිය ඈතක නෙමේ කියලත් මට පේනව.. "

සැබැවින්ම මම බලා සිටියේ ඇය දෙසය. අදත් ඇය මිතුරිය සමග පෙර දිනයක පරිදිම එකම තැනට වි සිටී. ඒ මිතුරිය ඇයගේ හොඳම යෙහෙළිය වීමටද ඉඩ ඇත.

දින සති මාස ගනන් ගෙවිගොස් මගේ සිත තුල වු ඒ සියුම් බලාපොරොත්තුව ආදරයක් බවට පත්වී ඇත. ඒ ආදරය ඇයට පැවසිය යුතුව ඇත. නමුත් ඇය ඒ ආදරය පිලිනොගත හොත්, එය මා කෙසේ දරා ගන්නද?? නමුත් එය පැවසිය යුතුමය. අවසානයේ මා තීරණයකට පැමිණියෙමි.

---------------------------------------------------------------------------

" අනේ බං අදත් උඔ බලා ගත්ත ගමන්මයි....."
" මම බලන් ඉන්නෙ මගේ ලස්සන පුංචි කුමාරි දිහා බං.... බලපන්කො කොච්චර ලස්සන කොච්චර හුරතල් කෙල්ලෙකද කියල"

" ඉතින් බං බලාගෙන ඉන්නෙ ගිහින් කථාකරපන්කො... එක අතකට කොහොම කථා කරන්නද?? අදත් අර පිස්සු කෙල්ල එයා ලගම ඉන්නවනේ. බය නැතුව ඉඳපන්කො උඔට කථාබහ කරන්න කොහොම හරි විදියක් අපි හදා ගමු."

-------------------------------------------------------------------------------

එම දිනය උදාවන බව මම දැන සිටියෙමි. නමුත් ඒ දිනය මෙතරම් ඉක්මනින් උදාවේයැයි මම සිහිනෙකින්වත් නොසිතුවෙමි.

" මචං මචං අන්න අර පුංචි කුමාරිගෙ යාළුව මේ සතියෙ බඳිනවලු. මටත් එන්න කිවුව. උඔටත් කිවුවද?? "
" හම්... ඔවු බං. මටත් එන්න කිවුව"

" ඉතින් බං මූණ කලු කරන් ඉන්නෙ මොකටද? උඔට පුළුවන්නෙ දවසම අර පුංචි කුමාරිත් එක්ක කථා කර කර ඉන්න.. එයත් අනිවාර්යෙන්ම ඒවිනේ මගුල්ගෙදර.."

" ඔවු අපි කවුරු ගියත් නොගියත් එයාට නම් එන්නම වෙනව. මට ඒක විස්වාසයි."

------------------------------------------------------------------------------


(Blog එකේ විකාර ලිය ලිය හිටිය කේෂාන්ටත් හිතුන පොඩි කථාවක් ලියන්න. කේෂාන් ඡීවිත කාලෙට ලියපු පළවෙනි කථාව. මේක අවසාන කථාව නොවේවි කියල හිතනව. පළමු උත්සහය නිසා වැරදි අඩුපාඩු ගොඩක් ඇති. දන්න දන්න අය ඒව ටික ටික කියල දෙනවනම් ගොඩක් වටිනව. හැමෝටම බුදු සරණයි!!) 

ආදරයද Quantum Physics වැනිය

                              

                  ආදරයද Quantum Physics වැනිය. ඇරිස්ටෝටල්ගේ ද්විරුපිකය වලංගු වන්නේ නැත. ඇත්තෙත් නැත. නැත්තෙත් නැත. ආසන්න වශයෙන් සදාකාලිකය. පැහැදිලි කිරීමට විවිධ අර්ථකථන ඇත. එහෙත් logic වලින්ද ස්වායත්තය. - Charitha Senarathne

1. බාහිරයෙන් පෙනෙන ඇයට නොව ඇය තුල ඡීවත් වන සැබෑ චරිතයට ආදරය කරන්න..

2. ඇයත් සමග ඡීවිතය බෙදා ගැනීමට ඔබ සූදානම් පමනක් (එවන් ආදරයක් ආසන්න වශයෙන් නොව පුර්ණ වශයෙන් සදාකාලිකය.) ... ඇයට ඒ බව පවසන්න.

3. ඇත්තෙත් නැත. නැත්තෙත් නැත යන්න කිසිසේත්ම වලංගු නොවන්නෙ, ඇයගේ පිළිතුර මත ඇති වීම හෝ නැති වීම සිදුවිය හැකිය. නමුත් කිසිම විටක ඇයගේ පිළිතුර විචේචනය නොකරනන්. මන්ද ඒ ඇයගේ තීරණයයි.

4. ​"එහෙත් logic වලින්ද ස්වායත්ත" ,තරමක් දුරට නිවරදි නමුත් සෑම විටම නිවරදි නොවන්නේ වඩාත්ම ගැලපෙන්නෙ කුමන තාර්කික වර්ගයටදැයි හඳුනා ගත නොහැකි නිසාය.