එය ලා හිරු බැස යන අලංකාරවත් සැඳෑවක් හො සඳ එළියෙන් අලංකාරවත් වූ රැයක් නොවන නමුත් ඇයගේ රුවිත් මා මන්මත්ව සිටියෙමි. සඳ දෙස බලා සිටින පොඩි දරුවකු විලසින් මා ඇය දෙස බලාගෙන සිටියෙමි. ඇය අසලින්ම සිටියේ ඇයගේ හොඳම මිතුරියකි.
"කොහෙද බං උඔ කටත් ඇරගෙන බලන් ඉන්නෙ.... " මගේ මිතුරෙකුගේ හඬින් මම පියවි සිහියට පැමිණියෙමි.
"නෑ බං.. එහෙම දෙයක් නෑ.. මම මේ නිකන් කල්පනා කර කර හිටියෙ. " මිතුරාගෙන් ගැලවීමට බොරුවක් ගොතා ගැනීමට වෙහෙසුනද, එයට පෙර මගේ දෑස් යොමුවී ඇත්තෙ කුමකටදැයි මිතුරාට අවබෝධ විය.
" අනේ බං නිකන් පච කියන්නෙ නැතුව ඉඳපන්. උඔ බලන් ඉන්නෙ අර ලස්සන කෙල්ල දිහා නේද?? "
" හම්... ඔව් බං.. එයා හරිම ලස්සනයි නේද?"
" සිරාවටම එයා ලස්සනයි බං... හැබැයි එයා එක්ක ඉන්න යාළුව නිසාමද මන්ද එයාගෙ ලස්සන වැඩියෙන් පේන්නෙ.... බලපන්කො කොණ්ඩෙ ලස්සන. "
" හම්... එයාට තියෙන්නෙ ලස්සනම ලස්සන කොණ්ඩයක්... මම ඇත්තටම ඒ කොණ්ඩෙට ගොඩක් ආසයි. "
මටත් නොදැනීම මගේ මුවින් පිටවුනු ඒ වචන නිසා මිතුරා එක් වරම මාදෙසට හැරුනි. ඔහුගේ මුහුනේ තිබුනු සිනහව සතුට නිසා මැවුනක්ද, නැතහොත් හුදු සමච්චලයක් පමණක්දැයි සිතා ගැනීමට මට නොහැකි විය.
"බලන්නකො එයා හිනා වෙනකොට කොච්චර ලස්සනද... එයා හිනා වෙන්නෙ හදවතින්ම. එකයි ඒ හිනාව එච්චරටම ලස්සන."
" හපොයි... හොඳට හිටපු උඔට මේ මොකද වුනේ???"
" කෝ බං එකී හිනා වෙන්නෙ නෑනෙ, එයාගෙ යාළුවනම් හිනා වෙනව වගේ පේනව."
---------------------------------------------------------------------------------
" උඔ අදත් සිහින ලෝකෙ වගේ නේද??"
" නෑ බං... මම මේ නිකමට වගේ බලාගෙන හිටිය... "
" ඔව් ඔව් මට පේනව... උඔ බලාගෙන ඉන්නෙ කියල... හැබැයි වැඩිය ඈතක නෙමේ කියලත් මට පේනව.. "
සැබැවින්ම මම බලා සිටියේ ඇය දෙසය. අදත් ඇය මිතුරිය සමග පෙර දිනයක පරිදිම එකම තැනට වි සිටී. ඒ මිතුරිය ඇයගේ හොඳම යෙහෙළිය වීමටද ඉඩ ඇත.
දින සති මාස ගනන් ගෙවිගොස් මගේ සිත තුල වු ඒ සියුම් බලාපොරොත්තුව ආදරයක් බවට පත්වී ඇත. ඒ ආදරය ඇයට පැවසිය යුතුව ඇත. නමුත් ඇය ඒ ආදරය පිලිනොගත හොත්, එය මා කෙසේ දරා ගන්නද?? නමුත් එය පැවසිය යුතුමය. අවසානයේ මා තීරණයකට පැමිණියෙමි.
---------------------------------------------------------------------------
" අනේ බං අදත් උඔ බලා ගත්ත ගමන්මයි....."
" මම බලන් ඉන්නෙ මගේ ලස්සන පුංචි කුමාරි දිහා බං.... බලපන්කො කොච්චර ලස්සන කොච්චර හුරතල් කෙල්ලෙකද කියල"
" ඉතින් බං බලාගෙන ඉන්නෙ ගිහින් කථාකරපන්කො... එක අතකට කොහොම කථා කරන්නද?? අදත් අර පිස්සු කෙල්ල එයා ලගම ඉන්නවනේ. බය නැතුව ඉඳපන්කො උඔට කථාබහ කරන්න කොහොම හරි විදියක් අපි හදා ගමු."
-------------------------------------------------------------------------------
එම දිනය උදාවන බව මම දැන සිටියෙමි. නමුත් ඒ දිනය මෙතරම් ඉක්මනින් උදාවේයැයි මම සිහිනෙකින්වත් නොසිතුවෙමි.
" මචං මචං අන්න අර පුංචි කුමාරිගෙ යාළුව මේ සතියෙ බඳිනවලු. මටත් එන්න කිවුව. උඔටත් කිවුවද?? "
" හම්... ඔවු බං. මටත් එන්න කිවුව"
" ඉතින් බං මූණ කලු කරන් ඉන්නෙ මොකටද? උඔට පුළුවන්නෙ දවසම අර පුංචි කුමාරිත් එක්ක කථා කර කර ඉන්න.. එයත් අනිවාර්යෙන්ම ඒවිනේ මගුල්ගෙදර.."
" ඔවු අපි කවුරු ගියත් නොගියත් එයාට නම් එන්නම වෙනව. මට ඒක විස්වාසයි."
------------------------------------------------------------------------------
(Blog එකේ විකාර ලිය ලිය හිටිය කේෂාන්ටත් හිතුන පොඩි කථාවක් ලියන්න. කේෂාන් ඡීවිත කාලෙට ලියපු පළවෙනි කථාව. මේක අවසාන කථාව නොවේවි කියල හිතනව. පළමු උත්සහය නිසා වැරදි අඩුපාඩු ගොඩක් ඇති. දන්න දන්න අය ඒව ටික ටික කියල දෙනවනම් ගොඩක් වටිනව. හැමෝටම බුදු සරණයි!!)
කතාව තව තියෙනව නේද? අන්තිමට බලන් ඉඳලා ඉඳලා එහෙම හරි පොටක් පෑදිච්ච එක හොඳයි. නැත්නම් ඒ කෙල්ලත් බැඳලා යනකම් කේශාන් ඔතනමයි.
ReplyDeleteස්තූතියි comment එකට. පොඩ්ඩක් වෙනස් විදියකට කථාව තේරුම්ගන්න උත්සහ කරන්න පුළුවන්නම් ඔයාටම තේරුම් යාවි.. ඇත්තටම කථාව මෙතනින් ඉවරයි කියල.
Deleteහ්ම් එතකොට බඳින්නෙ ඒ පුංචි කුමාරි එහෙම නේද?.
ReplyDelete//මේක අවසාන කථාව නොවේවි කියල හිතනව//
මාත් එහෙම හිතනවා. ඉස්සරහට තවත් ලස්සන කතා ටිකක් ලියන්නකො :)
බොහොම ස්තූතියි comment එකට. වෙලාව තිබුනොත් දිගටම ලියන්නම්. :D
Delete