නිවාඩු පාඩුවෙ හිතට එන අදහස් අකුරු කරන්නටත්, දන්න කියන පුංචි පුංචි දේවල් අනිත් අයත් එක්ක බෙදා හදා ගන්නත් අමාරුවෙන් ගොඩනගා ගත්ත පුංචි අවකාෂයක්. -- මේක පටන් ගන්න, වගේම හොදින් කරගෙන යන්නත් උදවු කරපු යාලුවො හැමෝටම ස්තූතියි. විශේෂයෙන්ම අපේ පැන්ඩට --
Friday, August 9, 2013
ලස්සන පුංචි කුමාරි
එය ලා හිරු බැස යන අලංකාරවත් සැඳෑවක් හො සඳ එළියෙන් අලංකාරවත් වූ රැයක් නොවන නමුත් ඇයගේ රුවිත් මා මන්මත්ව සිටියෙමි. සඳ දෙස බලා සිටින පොඩි දරුවකු විලසින් මා ඇය දෙස බලාගෙන සිටියෙමි. ඇය අසලින්ම සිටියේ ඇයගේ හොඳම මිතුරියකි.
"කොහෙද බං උඔ කටත් ඇරගෙන බලන් ඉන්නෙ.... " මගේ මිතුරෙකුගේ හඬින් මම පියවි සිහියට පැමිණියෙමි.
"නෑ බං.. එහෙම දෙයක් නෑ.. මම මේ නිකන් කල්පනා කර කර හිටියෙ. " මිතුරාගෙන් ගැලවීමට බොරුවක් ගොතා ගැනීමට වෙහෙසුනද, එයට පෙර මගේ දෑස් යොමුවී ඇත්තෙ කුමකටදැයි මිතුරාට අවබෝධ විය.
" අනේ බං නිකන් පච කියන්නෙ නැතුව ඉඳපන්. උඔ බලන් ඉන්නෙ අර ලස්සන කෙල්ල දිහා නේද?? "
" හම්... ඔව් බං.. එයා හරිම ලස්සනයි නේද?"
" සිරාවටම එයා ලස්සනයි බං... හැබැයි එයා එක්ක ඉන්න යාළුව නිසාමද මන්ද එයාගෙ ලස්සන වැඩියෙන් පේන්නෙ.... බලපන්කො කොණ්ඩෙ ලස්සන. "
" හම්... එයාට තියෙන්නෙ ලස්සනම ලස්සන කොණ්ඩයක්... මම ඇත්තටම ඒ කොණ්ඩෙට ගොඩක් ආසයි. "
මටත් නොදැනීම මගේ මුවින් පිටවුනු ඒ වචන නිසා මිතුරා එක් වරම මාදෙසට හැරුනි. ඔහුගේ මුහුනේ තිබුනු සිනහව සතුට නිසා මැවුනක්ද, නැතහොත් හුදු සමච්චලයක් පමණක්දැයි සිතා ගැනීමට මට නොහැකි විය.
"බලන්නකො එයා හිනා වෙනකොට කොච්චර ලස්සනද... එයා හිනා වෙන්නෙ හදවතින්ම. එකයි ඒ හිනාව එච්චරටම ලස්සන."
" හපොයි... හොඳට හිටපු උඔට මේ මොකද වුනේ???"
" කෝ බං එකී හිනා වෙන්නෙ නෑනෙ, එයාගෙ යාළුවනම් හිනා වෙනව වගේ පේනව."
---------------------------------------------------------------------------------
" උඔ අදත් සිහින ලෝකෙ වගේ නේද??"
" නෑ බං... මම මේ නිකමට වගේ බලාගෙන හිටිය... "
" ඔව් ඔව් මට පේනව... උඔ බලාගෙන ඉන්නෙ කියල... හැබැයි වැඩිය ඈතක නෙමේ කියලත් මට පේනව.. "
සැබැවින්ම මම බලා සිටියේ ඇය දෙසය. අදත් ඇය මිතුරිය සමග පෙර දිනයක පරිදිම එකම තැනට වි සිටී. ඒ මිතුරිය ඇයගේ හොඳම යෙහෙළිය වීමටද ඉඩ ඇත.
දින සති මාස ගනන් ගෙවිගොස් මගේ සිත තුල වු ඒ සියුම් බලාපොරොත්තුව ආදරයක් බවට පත්වී ඇත. ඒ ආදරය ඇයට පැවසිය යුතුව ඇත. නමුත් ඇය ඒ ආදරය පිලිනොගත හොත්, එය මා කෙසේ දරා ගන්නද?? නමුත් එය පැවසිය යුතුමය. අවසානයේ මා තීරණයකට පැමිණියෙමි.
---------------------------------------------------------------------------
" අනේ බං අදත් උඔ බලා ගත්ත ගමන්මයි....."
" මම බලන් ඉන්නෙ මගේ ලස්සන පුංචි කුමාරි දිහා බං.... බලපන්කො කොච්චර ලස්සන කොච්චර හුරතල් කෙල්ලෙකද කියල"
" ඉතින් බං බලාගෙන ඉන්නෙ ගිහින් කථාකරපන්කො... එක අතකට කොහොම කථා කරන්නද?? අදත් අර පිස්සු කෙල්ල එයා ලගම ඉන්නවනේ. බය නැතුව ඉඳපන්කො උඔට කථාබහ කරන්න කොහොම හරි විදියක් අපි හදා ගමු."
-------------------------------------------------------------------------------
එම දිනය උදාවන බව මම දැන සිටියෙමි. නමුත් ඒ දිනය මෙතරම් ඉක්මනින් උදාවේයැයි මම සිහිනෙකින්වත් නොසිතුවෙමි.
" මචං මචං අන්න අර පුංචි කුමාරිගෙ යාළුව මේ සතියෙ බඳිනවලු. මටත් එන්න කිවුව. උඔටත් කිවුවද?? "
" හම්... ඔවු බං. මටත් එන්න කිවුව"
" ඉතින් බං මූණ කලු කරන් ඉන්නෙ මොකටද? උඔට පුළුවන්නෙ දවසම අර පුංචි කුමාරිත් එක්ක කථා කර කර ඉන්න.. එයත් අනිවාර්යෙන්ම ඒවිනේ මගුල්ගෙදර.."
" ඔවු අපි කවුරු ගියත් නොගියත් එයාට නම් එන්නම වෙනව. මට ඒක විස්වාසයි."
------------------------------------------------------------------------------
(Blog එකේ විකාර ලිය ලිය හිටිය කේෂාන්ටත් හිතුන පොඩි කථාවක් ලියන්න. කේෂාන් ඡීවිත කාලෙට ලියපු පළවෙනි කථාව. මේක අවසාන කථාව නොවේවි කියල හිතනව. පළමු උත්සහය නිසා වැරදි අඩුපාඩු ගොඩක් ඇති. දන්න දන්න අය ඒව ටික ටික කියල දෙනවනම් ගොඩක් වටිනව. හැමෝටම බුදු සරණයි!!)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ටිකක් ඡනප්රිය ඒව
-
වැඩ ටිකක් තිබුන නිසා PHP ගැන ලියන්න පටන්ගත්තට ඒක ලියන්න බැ රි වුනා. ඔන්න අද ඒ ලිපි පෙලේ දෙවනි ලිපිය ලියන්න තමයි හදන්නෙ. පළමු ලිපිය කියවන්න...
-
තවමත් මතකයි ඒ සොදුරු අතීතය.. සෙල්ලම් කරපු හැටි රණ්ඩු වුන හැටි.. අම්මගෙන් බැනුම් අහපු හැටි... මතකද ඉස්සර උපන් දිනේ දවසට නැන්ද හදල දෙන කේක් එක...
-
ඔන්න පොරොන්දු උන විදියටම පරිගනකය හරහා පාලනය වන ඔරලෝසුව ගැන ඉතුරු ටික ලියන්න තමයි අද කේෂාන් උත්සහ කරන්නෙ. මුල් කොටස කියවපු අයටත් කියවල ...
-
හදිස්සියෙන් උනත් පොඩි දෙයක් ලියල යන්න හිතුන. වැඩ ටිකක් හිරවෙලා නිසා Post එකක් ලියා ගන්න වෙලාවක් නැති වුනා. වැඩි දෙයක් නෑ. අද කේෂාන්ට හර...
-
මොකක්ද මේ කේෂාන් කරන්න හදන අලුත් වැඩේ. අලුත් වෙබ් සයිට් එකක් වත්ද?? නෑ නෑ බය වෙන්න එපා මේ blog එකයි මගේ යාලුවො ටිකයි දාල කොහෙවත් යන...
-
මේකට Title එකක්නම් නෑ තමයි. ඒත් ඉතින් මොකද?? ඹය අපේ පැන්ඩත් ලියන්නෙ මාතෘකා නැති ඒව ඕන තරම්.... ඕන තරම් කිවුවට මම හිතන්නෙ එහෙම ඒව ලිවුවෙ ...
-
සමාවෙන්න.............. සිංහල Blog අවකාෂයෙන් හම්බවුනු යාළුවන් කවුරුවත් අමතක වෙන්නෙ නෑ... හැමදාම හිතේ ඉදීවි..... අවසරයි මට නික්මෙන්නට
-
[ මෙම ලිපිය මම උපුටා ගත්තෙ D.K. Kasun Sameera Dissanayake සහොදරයාගෙ ලිපි එකතුවෙන්. මේම ලිපිය මගේ Blog අවකාෂයෙ පළකිරීමට අවසර ලභා දීම පිළිබද...
-
පහුගිය සෙමෙස්ටර් එක ඉවර වෙලා මාසෙක නිවාඩුවක් හම්බ වුණානේ. ඉතින් ඒකේ කේෂාන් මොකද කරේ. එකම එක දෙයයි. පොඩි සර්කිට් එකක් හැදුව. මට හිතුන ඒ...
-
උදේ ඉදන් මහන්සිවෙලා... පැය ගානක් කුස්සියට වෙලා... බොහොම ආදරෙන් උයල දෙන බත් එකෙන්.. කාලක්වත් කන්නෙ නැතුව.. මේසෙ උඩින් තියල යන්නෙ...
කතාව තව තියෙනව නේද? අන්තිමට බලන් ඉඳලා ඉඳලා එහෙම හරි පොටක් පෑදිච්ච එක හොඳයි. නැත්නම් ඒ කෙල්ලත් බැඳලා යනකම් කේශාන් ඔතනමයි.
ReplyDeleteස්තූතියි comment එකට. පොඩ්ඩක් වෙනස් විදියකට කථාව තේරුම්ගන්න උත්සහ කරන්න පුළුවන්නම් ඔයාටම තේරුම් යාවි.. ඇත්තටම කථාව මෙතනින් ඉවරයි කියල.
Deleteහ්ම් එතකොට බඳින්නෙ ඒ පුංචි කුමාරි එහෙම නේද?.
ReplyDelete//මේක අවසාන කථාව නොවේවි කියල හිතනව//
මාත් එහෙම හිතනවා. ඉස්සරහට තවත් ලස්සන කතා ටිකක් ලියන්නකො :)
බොහොම ස්තූතියි comment එකට. වෙලාව තිබුනොත් දිගටම ලියන්නම්. :D
Delete