Saturday, September 21, 2013

අමුතු එකතුව


මේ දවස්වල එක එක දෙවල් ඔළුවට එනව. ඉතින් ඒ වගේ දෙයක් හිතුනු ගමන් මූණුපොතේ ලියල දානව. අන්න ඒ විදියට ලියපු දේවල් කිහිපයක් එකතු කරල පොඩි පොස්ට් එකක් දාන්න හිතුන.

බොහෝ දෙනා පවසන්නෙ ආදරය වේදනාකාරී බවයි. නමුත් සැබැවින්ම එය වේදනාකාරීද. තනිකම, කෙනෙකුගේ වෙන්වීම හෝ ප්‍රතික්ෂේප වීම වඩාත් වේදනාකාරී නොවන්නෙද? බොහෝ විට අප මේ සියල්ල ආදරය සමග පටලවා ගැනීමට උත්සහ කරනු ඇත. නමුත් සැබවින්ම කෙනෙකුගේ සියළුම දුක් මකා දමා නැවතත් ඡීවිතය සතුටෙන් පුරවාලන්නට හැකියාව ඇති මෙලොව පවතින එකම දෙය ආදරයයි. මදක් සිතන්න මෙලොව තුල අපට බිඳක් හෝ රිදවීමට උත්සහ නොකරන එකම දෙය "ආදරයයි" - උපුටා ගැනීමකි.

සිහින සැම විටම abstract වන්නෙහිය. එම සිහින වල implementation බොහෝවිට සිහින දකින්නා නොව වෙනත් පාර්ශවයක් විසින් සිදු කල යුතුය. නමුත් එම පාර්ශවය විසින් සිහිනය implement කිරීම හෝ නොකිරීම ගැන කිසිවෙකුටත් සහතික විය නොහැක. කෙසේ වෙතත් implement නොකල සිහිනයක් තුල ඡීවත් වීමට උත්සහ දැරීම සැබවින්ම සිහිනයකි.

දුම්රියක ඉදිරියට ගමන් කරන අපහට අවට පරිසරයේ පවතින සියළුම දේ අපව පසුකර පිටුපසට ගමන් කරන්නාක් වැනි හැඟීමක් ඇති වන්නෙ සාපේක්ෂ චලිතය නිසා බව මා අසා ඇත්තෙමි. තවද මේ චලිත පැහැදිලි කිරීමට "සමුද්දේශ රාමුව" සංකල්පයද යොදගෙත යුතුයැයි ඇතමුන් පවසනු ඇත. අප අවට පුද්ගලයන්නෙ වෙනස් වීම අපට නිවරදිව ග්‍රහනය නොවන්නෙ අප සියළුදෙනා අප අපට වෙන්වූ සමුද්දේශ රාමු තුල ඡීවත් වන නිසායැයි විටක හැඟේ. අප මොහොතකට ඒ සමුද්දේශ රාමු වලින් පිටතට පැමිණ එකම සමුද්දේශ රාමුවක සිට මේ සියල්ල කල්පනා කර බලන විට සියළුම වෙනස් වීම බොහෝ දුරට තර්කානුකූල බව වැටහෙනු ඇත. එපමණක්ද නොව සියළුම වෙනස් වීම් එකට ගත් කල එයින් නිර්මාණය වන චිත්‍රය සම්පූර්ණ වන්නෙ ඡිග්සෝ ප්‍රහෙළිකාවකට කොටස් එකට සම්බන්ද වන ලෙසිනි.

සරුංගලයක් අහසේ රැඳෙමින් ආඩම්බර වන්නෙ අන් සියළුම දෙනාට වඩා එය ඉහලින් ඇති නිසාම පමණක් නොව, එයට එතරම් උසක් ගමන් කිරීමට උදවු කර පුද්ගලයා තව දුරටත් ඒ සරුංගලය ගැන ආදරයෙන් එය රඳාවා තබා ගන්නා බැවිනි. එහෙත් කිසියම් මොහොතක ඒ පුද්ගලයා සරුංගලයේ නූල අතහැරියහොත් සරුංගලයට දැනෙන වේදනාව ඒ පුද්ගලයාටත් දැනෙනු ඇතැයි සිතිය නොහැක. එවන් මොහොතක සරුංගලය පාවී ඇතට යන්නෙ සුලඟ නිසාම පමණක් නොව, තමන්ට ආඩම්බර වීමට මාවතක් සැකසූ පුද්ගලයාම තමන්ට වේදනාවක් ගෙන දුන් නිසා නැවතත් ඔහුගේ දෑස මානයට පතිත වීමට ඇති අකමැත්ත නිසාද විය හැකිය. පැහැදිලිවම එය සාධාරණීකරනය කර හැකි වන්නෙ සරුංගලය තනිවම ඉහල අහසට ගමන් නොකර බැවිනි.  

3 comments:

  1. /සරුංගලය පාවී ඇතට යන්නෙ සුලඟ නිසාම පමණක් නොව, තමන්ට ආඩම්බර වීමට මාවතක් සැකසූ පුද්ගලයාම තමන්ට වේදනාවක් ගෙන දුන් නිසා නැවතත් ඔහුගේ දෑස මානයට පතිත වීමට ඇති අකමැත්ත නිසාද විය හැකිය./ ඒක නම් ඇත්ත.

    ReplyDelete
  2. පලවෙනි එකයි අන්තිම එකයි නම් සෑහෙන්න හිතට දැනුනා

    ReplyDelete
  3. කොහොම වචන රෝල් කරල කිව්වත් හැම එකේම අදහසනම් එකක්මයි නේද?

    ReplyDelete

ටිකක් ඡනප්‍රිය ඒව