පොඩි කාලෙ අපි හඳ දිහා බලන් හිටියෙ ගොඩක් ආසාවෙන්...
ඒ අපි හඳට ගොඩක් ආදරේ නිසා....
ඒ ආදරේ නිසාම අපිට ඒ හඳ අපේම කරගන්න ඕන වුනා.
ඒ නිසාම තමයි අපි හඳ ඉල්ලල අඩන්න පුරුදු වුනේ.
ඒත් අපි ටික ටික ලොකු වෙනකොට අපිට තේරුනා
හඳ කියන්නෙ අපිට කවදාවත්ම ලබා ගන්න බැරි දෙයක් කියල.
ටිකෙන් ටික හඳ ඉල්ලල අඩන එක අපි අමතක කරල දැම්ම...
ඒ හඳට තිබුනු ආදරේ අඩු වුන නිසා නෙමෙයි...
හඳ අපිට ලබා ගන්න බැරි බව තේරුන නිසා...
ඒත් දැන් ආපහු අපි හඳ දිහා ගොඩාක් ආසාවෙන් බලාගෙන ඉන්නව...
කවදාවත් තමන්ට ලැබෙන්නෙ නැති බව දැන දැනත්....
අපි ගොඩක් ආදරෙන් ඒ දිහා බලා ගෙන ඉන්නව....
හොදයි ආයෙ ලියන්න ගත්තු එක..උඹ දන්නව ද ඒ දවස් වල සහන ගෙ අයිය හඳ ඉල්ල අඩල... ඒක ඈතයි කිව්වම පොර කිව්වලු කෙක්කෙන් කඩල දෙන්න කියල...
ReplyDeleteසහන් හම්බ වුන වෙලාවක කොක්ක ඉල්ල ගන්නබැරි වේවිද?
Delete